Het expatleven is niet gemakkelijk
Ik kwam afgelopen weken twee keer een krantenartikel tegen met dezelfde strekking; op 2 december in het Eindhovens Dagblad en op 9 december in het Algemeen Dagblad.
Beide artikelen noemden de psychische klachten die expats treffen, en de link wordt gelegd met het ‘niet thuis’ zijn, dus het moeten functioneren in een nieuwe cultuur
De effecten van cultuurschok zijn al uitgebreid beschreven, maar wat mij altijd opgevallen is dat de meeste modellen van cultuurschok maar één ‘dip’ kennen.
Terwijl mijn eigen ervaring als expat (in 3 verschillende landen) is dat de echte, grote aanpassingen en de daarbij behorende gevoelens en twijfels, pas na een jaar of twee toeslaat. Daarom ben ik groot fan van het ‘W’ model (t.o.v. het vaker voorkomende ‘U’ model) van cultuurschok.
Dit model beschrijft namelijk een tweede cultuurschok waarin de international zich gaat afvragen of zij wel op de lange termijn een leven kan opbouwen in de nieuwe cultuur (dit vindt plaats ongeveer tussen 9-24 maanden verblijf) .
Deze cultuurschok gaat veel meer over de waarden van de expats en mate van overeenkomst daarvan met de gastcultuur, en veel minder over de zichtbare zaken van cultuur zoals communicatiestijl en leefgewoonten waar men in de eerste cultuurschok mee te maken krijgt. Je aanpassen aan een directe communicatiestijl, efficiënt werken en urenlang vergaderen gaat nog wel, maar in hoeverre kun of wil je je aanpassen aan een grotere focus op output dan op warme relaties met vrienden en familie? Of de ‘zesjescultuur’ op het werk in plaats van maximale kwaliteit ook als dat duurder is of langer duurt? Op deze dilemmavragen lopen internationals pas echt vast, en de uitkomst ervan bepaalt in grote mate of iemand hier op de lange termijn wil blijven. Nu hoef je niet elke typische Nederlandse waarde te onderschrijven, dat doen Nederlanders ook niet, maar je hebt wel voldoende mensen om je heen nodig die jouw waarden delen zodat je je thuis voelt bij hen.
Hoe is dat voor jou? Heb je ‘jouw mensen’ en ‘jouw werkgever’ gevonden?
Het artikel waar ik naar verwijs: Steeds meer expats geestelijk in de knel: ver van huis, geen vrienden, en torenhoge verwachtingen. ED