Uitgelegd: de obsessie van trainers met rollenspellen

Je wilt graag je kennis over cultuurverschillen vergroten en je vaardigheden in het omgaan met mensen uit andere culturen vergroten. Je denkt aan een training of workshop, want je weet dat interactief leren niet alleen leuker maar ook effectiever is dan leren uit boeken. Maar iets houd je tegen…. je voelt weerstand …. want… wat als je weer aan zo’n rollenspel mee moet doen?

Workshops en trainingen zijn leuk, interessant, effectief… een prima manier om aan je persoonlijke ontwikkeling te werken. Veel individuen en afdelingen overwegen dan ook een training om aan ontwikkelingswensen te voldoen. Maar vaak is de weerstand tegen rollenspellen zo groot, dat mensen voor een andere leervorm kiezen. De meeste mensen die ik gesproken heb die een hekel hebben aan rollenspellen, vinden het niet leuk omdat ze zich zeer ongemakkelijk voelen als ze voor een groep iets moeten laten zien.

Trainers daarentegen zijn verzot op rollenspellen! Dat komt omdat het zo’n effectieve leermethode is. Je onthoudt namelijk maar 10% van wat je leest, en 20% van wat je hoort, dus luisteren naar een trainer, zelfs als hij zijn presentatie ondersteunt met beelden en tekst (lezen en horen samen gaat namelijk richting 30%), is niet zo’n efficiënte leermethode. Pas als je zelf iets gaat doen (lees: rollenspel) dan wordt het interessant; je onthoudt namelijk 80% van wat je doet, en ook nog 50% van wat je ziet en hoort (lees: kijken naar een rollenspel). Ik hoop dat je begrijpt waarom trainers zo graag rollenspellen gebruiken!