Happy ouder – succesvol kind?

Het antwoord bestaat uit een tweetal onderdelen die elkaar versterken. Ik ga ze hieronder bespreken:

Attitude van ouders ten opzichte van het nieuwe land

Als ouders een negatieve houding hebben ten opzichte van hun nieuwe land, dan geven zij aan hun kinderen mee dat ze weinig kansen hebben in de maatschappij. Als ouders wantrouwen ten opzichte van de omringende maatschappij uitspreken en hun kinderen geen coping strategieën aanreiken, dan leidt dit tot slechte schoolprestaties. 

Als zij een positieve houding hebben, dan communiceren zij aan hun kinderen dat ondanks een (eventueel) slechtere socio-economische positie en eventuele discriminatie van een meerderheidsgroep, de maatschappij hen kansen biedt, en het halen van diploma’s zal leiden tot een verbetering van hun positie.

Ook als hun etnische groep in het gastland gediscrimineerd wordt, dan kunnen ouders door het bespreekbaar maken van de kwesties en het aanreiken van coping mechanisms een positief effect bereiken op de schoolprestaties van hun kinderen.

Onderzoek in de Verenigde Staten heeft uitgewezen dat vooral mensen die vrijwillig geïmmigreerd zijn, dit positieve referentiekader aan hun kinderen meegeven, en dat vooral onvrijwillige immigranten die een geschiedenis van onderdrukking hebben ervaren, zich wantrouwender en negatiever opstellen ten opzichte van hun nieuwe land.

Attitude van ouders ten opzichte van het geboorteland

Interessant genoeg beïnvloedt de manier waarop ouders over hun eigen cultuur en etnische achtergrond spreken, ook de schoolprestaties van hun kinderen.

Ook als de ouders uit een cultuur komen die in het nieuwe land gediscrimineerd wordt, dan leidt een opvoeding die gebaseerd is op trots op de eigen etniciteit, kennis van de eigen culturele waarden en gewoontes (ook als deze niet overeenkomen met het nieuwe land) en nadruk op de waarde van de eigen etniciteit, tot betere resultaten op school.

Dit komt doordat positieve zelfwaardering een uitstekende bescherming is tegen bedreigingen. Dus juist als de ouders geïmmigreerd zijn uit een cultuur die weinig waardering in de nieuwe maatschappij geniet, dan is het deel uitmaken van een culturele groep die duidelijke normen en waarden heeft en trots is op de eigen identiteit, erg belangrijk voor het academische succes van kinderen.

Positiviteit is effectief

Ik concludeer uit het bovenstaande dat het een het ander niet uitsluit. Men kan zowel trots zijn op de eigen identiteit als een nieuwe/andere cultuur vanuit een positief referentiekader bezien. Een mooie stap op weg naar etnorelativisme!

Literatuur

Knipscheer, J. & Kleber, R. (2012) Psychologie en de multiculturele samenleving. Boom Lemma: Den Haag